sonunda. bi de hep geçermişiz yanından.

özgem. sonunda yazabiliyorum. doğru zamanı bekliyim derken ben sıktım naciye neneyi. eaah demiştir, silmiştir beni defterden.
baya yoğun çalışıyorum. vasıfsız işçiyim hala. bi projem olsa rahatlıycam, ama çıkamadı bir türlü. websitesini fln baştan yarattım. çeviriler yaptım. ne iş olsa yapıyorum. akşamları da bilgisayarı almayınca yanıma, sana yazmaya bi vakit olamadı.
hala evsizim. muratlarda kalıyorum. arada başka kimselerde. hala maaşım kesinleşmediği için adım atamıyorum hem, hem de sürekli fikrim değişiyo.
oda tutiym diyorum, gidip bakıyorum biyerlere, erasmus kafası oluyolar. bana gelmez bu yaştan sonra diyorum.
biriyle eve çıkıyım diyorum, esrayla bi hevesleniyoruz, hatta şaane bir ev buluyoruz, sonra esra vazgeçiyor.
tek başıma çıkıyım diyorum, sadece diyebiliyorum. param yok.
bayramdan sonraya kaldı anlıycaın yerleşik hayat.
yarın tatile cıkıyoruz muratla. izmire gidiyorum iş çıkışı. murat orda ztn. araba ve çadırla kuzey ege: assos, bozcaada, kazdağları, hatta çanakkale.
pek hevesliyim. birsürü fotoğraf çeker, koyarım buraya da.
hayatım boyunca bi araba tatili hayalim vardı, gerçek oluyo hayırlısıyla.
bugün de kadir gecesiymiş, dilekler diliyorum. hepimiz için.
bayram dönüşü burda olcaksın tahminimce, sivil sesler. gül yüzünü görcem. güzel olcak. umarım hava güzel olur, özge karakterleri güneşe daha çok yakışır çünkü.
iyiyim, mutluyum, bazen düşünceliyim. ama hayat doluyum, her anıyla.
güzel anlar var hep. yüzyüze konuşuruz.
esranın doğumgununu kutladık geçenlerde, esra, murat, ben. esra birazcık mutsuz gibiydi. keyfini yerine getirdik, o günden bir fotoğraf koyuyorum, cok güzel bir sokaktaydı yemek yediğimiz yer.
üstelik istiklalin dibindeymiş.
hep görmeden geçermişiz yanından. bisürü şey gibi.
öpüyorum.